معنی درختینه سنبه در لغت نامه دهخدا

درختنه سنبه. پرنده ای است. (از برهان). دارسنب. دارکوب. رجوع به درختنه سنبه و درخت سنبه شود

معنی درختینه سنبه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(دِ رَ تِ نَ / نِ سُمْ بَ / بِ)

درخت سنبه. که پرنده ای باشد که درخت را با منقار سوراخ کند. (از برهان). درختینه سنبه. دارسنب. دارکوب

پرنده ایست که با منقار درخت را سوراخ کند. دارکوب، نوعی زنبور سیاه که چوب را سوراخ میکند